در تئوري هاي رشد، بهره وري به عنوان يکي از مهم ترين عوامل رشد اقتصادي مطرح، و سطح بهره وري در توليد صنعتي، يکي از معيارهاي مهم و تعيين کننده قدرت يک فعاليت صنعتي براي دستيابي به مزيت هاي نسبي در سطح داخلي و خارجي است. دراين پژوهش به اندازه گيري، مقايسه، و تجزيه و تحليل شاخص هاي بهره وري جزئي نيروي کار و سرمايه و همچنين محاسبه رشد يهره وري کل، دربخش صنعت استان کردستان و به تفکيک زيربخش هاي آن، با استفاده از داده هاي ترکيبي طي سال هاي 90-1384 پرداخته شده است. محاسبه رشد بهره وري کل با استفاده از روش حسابداري رشد به عمل آمد. براين اساس، نرخ رشد TFP به تفکيک زير بخش ها و بر حسب 16 گروه صنعتي بر اساس طبقه بندي استاندارد بين المللي با کد دورقمي (ISIC. Rev.2) مورد بررسي و طي سال هاي مختلف محاسبه و مورد تحليل قرار گرفت. سپس سهم رشد بهره وري کل عوامل توليد و نهاده هاي توليد در رشد ارزش افزوده صنعت بررسي شد. نتايج حاصل از محاسبه بهره وري جزئي عوامل توليد، حاکي از آن است که طي دوره مورد مطالعه، ميانگين بهره وري نيروي کار در سطح کل صنعت 3.7 بوده و ميانگين بهره وري سرمايه در سطح کل صنعت 0.70 بوده است. همچنين نتايج حاصل از محاسبه متوسط رشد سالانه بهره وري کل عوامل توليد بيانگر رشد سالانه 3 درصد در استان بوده که در مقايسه با ميزان رشد 2.06 درصدي بهره وري کل عوامل توليد بخش صنعت ايران رشد بيشتري را نشان مي دهد.
very good